πανώνυμο

-ον, Α

(για τον θεό) αυτός που έχει όλα τα ονόματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + -ώνυμος (< ὄνυμα, αιολ. τ. τού ὄνομα*), πρβλ. παντ-ώνυμος].